Irfz44ns de Modelelectric accessory passim-Vervangstukken van de Sigaretmachine

Een transistor is een halfgeleiderapparaat wordt gebruikt om elektronische signalen en elektromacht te vergroten of te schakelen die. De transistors zijn één van de basisbouwstenen van moderne elektronika. Het is gewoonlijk samengesteld uit halfgeleidermateriaal met minstens drie terminals voor verbinding aan een externe kring.

Transistor met hoge frekwentie

De eerste transistor met hoge frekwentie die was de oppervlakte-barrière germaniumtransistor door Philco in 1953 wordt ontwikkeld, geschikt om tot 60 Mhz in werking te stellen. Deze werden gemaakt door depressies in een n-type germaniumbasis van beide kanten met stralen van Indium (III) sulfaat te etsen tot het een paar ten-thousandths van een dikke duim was. Het indium in de depressies wordt gegalvaniseerd vormde de collector en de zender die.

MOSFET

De metaal-oxyde-halfgeleider field-effect transistor (MOSFET) werd, ook als de MOS transistor wordt bekend, uitgevonden door Mohamed Atalla en Dawon Kahng in 1959 die. MOSFET was de eerste echt compacte transistor die zou kunnen voor een brede waaier van gebruik worden verkleind en worden in massa geproduceerd. Met zijn hoge scalability, en veel lagere machtsconsumptie en hogere dichtheid dan bipolaire verbindingstransistors, MOSFET het mogelijk maakte om high-density geïntegreerde schakelingen te bouwen, toestaand de integratie van meer dan 10.000 transistors in één enkel IC.

Voltagedaling

Het beeld vertegenwoordigt een typische bipolaire transistor in een kring. Een last zal tussen zender en collectorterminals afhankelijk van de stroom in de basis stromen. Omdat intern de basis en zenderverbindingen zich als een halfgeleiderdiode gedragen, ontwikkelt een voltagedaling zich tussen basis en zender terwijl de basisstroom bestaat. De hoeveelheid van dit voltage hangt van het materiaal af de transistor van wordt gemaakt en als VBE bedoeld.