Van de de Sigaretverpakking van Hauniprotos Nano de Lijn Snelle Omschakeling Irfz44ns

Een transistor is een halfgeleiderapparaat wordt gebruikt om elektronische signalen en elektromacht te vergroten of te schakelen die. De transistors zijn één van de basisbouwstenen van moderne elektronika. Het is gewoonlijk samengesteld uit halfgeleidermateriaal met minstens drie terminals voor verbinding aan een externe kring.

1. Zaktransistorradio

De eerste transistorradio van de „prototype“ zak werd getoond door INTERMETALL (een bedrijf richtte door Herbert Mataré in 1952 op) in Internationale Funkausstellung Düsseldorf tussen Augustus 29, 1953 en September 6, 1953. De eerste transistorradio van de „productie“ zak was Regentaat RT-1, in Oktober 1954 wordt vrijgegeven die.

1. Transistor met hoge frekwentie

De eerste transistor met hoge frekwentie die was de oppervlakte-barrière germaniumtransistor door Philco in 1953 wordt ontwikkeld, geschikt om tot 60 Mhz in werking te stellen. Deze werden gemaakt door depressies in een n-type germaniumbasis van beide kanten met stralen van Indium (III) sulfaat te etsen tot het een paar ten-thousandths van een dikke duim was. Het indium in de depressies wordt gegalvaniseerd vormde de collector en de zender die.

1. Bipolaire Verbindingstransistors

De eerste bipolaire verbindingstransistors werden uitgevonden door William Shockley van Kloklaboratoria, die voor octrooi (2.569.347) op 26 Juni, 1948 van toepassing waren. Op 12 April, hadden 1950, Bell Labs-de chemici Gordon Teal en Morgan Sparks met succes een werkende bipolaire NPN-transistor van het verbindings vergrotende germanium geproduceerd.